هنر انتزاعی یا آبسترکت برخلاف هنر تجسمی، به هدف ارائه تصویر واضح و شناختنی فلز نمی‌زند. این هنر بیشتر برای بیان احساسات، تجربیات شخصی و یا انتقال یک ایده‌ای خاص استفاده می‌شود. طرح‌ها و الگوهای به‌کارگرفته شده در تابلوهای انتزاعی ممکن است به طور خوبی قابل تشخیص نباشند و به جای آن، بر اثر ترکیب رنگ‌ها و خطوط و شکل‌ها، تأثیری عمیق و خاص را بر روی بیننده ترجمه کنند.
در هنر انتزاعی، نقش تخیل و خلاقیت خالق از بسیاری از محدودیت‌ها و معیارهای سنتی آزاد است. هنرمندان انتزاعی از قرائت خلاق و خویشتنداری به عنوان اصل مهم خود استفاده می‌کنند. آنها به جای ترسیدن از قواعد و قوانین ثابت، تلاش می‌کنند از تئوری‌های هنری المانتیسم و کوبیسم در ساختن طرح‌ها و خلق آثار خلاقانه استفاده کنند.
هنر انتزاعی (آبسترکت) دارای جریان‌ها و مدارک مختلفی است که در طول تاریخ توسعه یافته‌اند. جریان‌های انتزاعی از ساده‌ترین شکل‌ها و الگوها تا طراحی‌های پیچیده و غیرقابل تشخیص تغییر کرده‌اند. در برخی از آثار انتزاعی، عناصری مانند فضا، نور و حرکت نیز به صورت آبسترکت در نظر گرفته شده‌اند.
با رشد جامعه هنری و توسعه تکنولوژی، تابلوهای انتزاعی نیز تغییر کرده‌اند. از هنرمندان قدرتمند معاصر گرفته تا هنرمندان استعداد طلب که با استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های نوین، طراحی‌های استثنایی و آبسترکت را خلق می‌کنند. اغلب این آثار باعث نگاه عمیق‌تر و متفاوت بیننده به جهان می‌شوند و بازتابی از خیال بی‌پایان هنرمندان به تصویر می‌کشند.
تابلوهای انتزاعی می‌توانند احساسات قوی برای بیننده رقم بزنند و او را به عمق درون خود و سطوح جدیدی از فهم و تفکر هدایت کنند. آثار آبسترکت به عنوان یک زبان بصری، می‌توانند طبقه‌بندی‌های مختلفی داشته باشند، از تابلوهایی با الگوها و خطوط ساده تا آثاری که بافت‌های پیچیده رنگی و شکل‌های آبسترکت را به تصویر می‌کشند.
هنر انتزاعی همچنین برای بسیاری از هنرمندان و خلاقان، توانسته است یک بستر برای خروج از محدودیت‌ها و قوانین سنتی فراهم کند. آنها به آزادی خلاقیت خود رضایت می بخشند و امکان خلق آثار بسیار خلاقانه و فراگیری‌های منحصر به فرد را مهیا می‌سازند.
